Zijn jouw lezers wel betrokken?

 

		Goede teksten grijpen de lezer en laten die niet meer los;
		Je lezers dienen door jouw tekst oprecht bij het onderwerp betrokken te raken;
		Lezers willen zich identificeren met de personages van het artikel.

Er zijn twee specifieke doelen waar schrijvers naar streven, zodra ze een paar woorden op papier zetten. 

Deze doelen zijn mooi en nuttig, maar ze worden ook wel eens wat overdreven voorgesteld. Uiteindelijk komt het er toch op neer dat een schrijver zulke tekst moet produceren, dat die tekst hun lezers als het ware het geschreven woord in trekt. En wel zo sterk dat die lezers als het ware aan de tekst gebonden worden en de tekst niet meer los kunnen laten. 

Lukt dat, dan ben je als schrijver wel goed bezig.

 

De schrijfmachine was vroeger een onmisbaar hulpmiddel voor elke auteur

 
Als het een fictief stuk tekst is, dus een verhaal dat de auteur zelf heeft bedacht, dan wil de auteur dat de lezer zo op gaat in zijn verhaal, dat ze allebei tevreden, maar ook wat verdrietig zijn, als ze het verhaal zien eindigen.
 
Als het om non-fictie tekst gaat, dan bereikt de schrijver het doel door informatie te verstrekken en de details daarvan zodanig onderling te relateren, dat het de lezer geïnteresseerd maakt in het onderwerp. En er blijft na het lezen een soort van verlangen achter om er nog meer over te leren.
 
In beide gevallen is er een soort van ongemerkt samenwerken tussen de auteur en de lezer. We spreken op dat punt wel van actieve participatie van de lezer.
 
Wanneer de toekomstige lezer de boekwinkel binnen stapt, dan zoekt deze bepaalde dingen. Maar het zijn vooral in het oog springende zaken, zoals omslagontwerp, kleurenschema's en net genoeg informatie op de omslag, om hun keuze in dertig seconden of minder te maken. Of een boek je echt bevalt weet je tenslotte pas als je er een flink stuk in gelezen hebt.
 
Als de lezer het boek eenmaal in de hand heeft en het boek bevalt goed, dan wil de lezer dolgraag een actieve deelnemer aan het boek zijn.
 
Lezers willen zich identificeren met de personages van het boek. En ze willen betrokken raken bij de verhaallijn. Ze willen tot 2 uur 's nachts opblijven om zichzelf helemaal te verliezen in een wereld, die jij hebt gecreëerd. Ze kunnen het boek niet neerleggen en gewoon gaan slapen.

Bij een non-fictie boek of tekst ligt dat wat anders. Daar wil de auteur dat de lezer iets van zijn schrijfwerk kan leren. En dat er ook hier een vorm van betrokkenheid komt. Dat kan bereikt worden door een soort dialoog met de lezer aan te gaan. Die dialoog bereik je door zinsneden als 'wist je dat' en 'zoals je weet' tussen te voegen, opsommingen aan te kondigen en daarna pas te geven en dergelijke.
Je legt uit en controleert tegelijk, zoals een goede leraar dat doet bij zijn leerlingen.

Bij alles blijft wel overeind dat de lezer bereid moet zijn om iets te willen leren. Is dat niet zo, dan faalt het beste boek van de beste schrijver. Een schrijver kan immers niemand dwingen om zijn ideeën over te nemen. Hij is van het welwillend meewerken van de lezer afhankelijk.
 
Als een leerling een leerboek oppakt, terwijl hij al weigert om er iets van te leren, dan is zelfs het beste leerboek niet in staat om de zelfopgelegde leerbarrière van deze leerling te doorbreken. Ook jou gaat dat dan als auteur niet redden.
 
En hetzelfde geldt bij een fictief verhaal. Als een persoon een roman koopt met een mentaliteit van "Nou, ga jij maar eens indruk op mij maken met je verhaal" en verder alleen geïnteresseerd is in het vinden van een inconsistentie of een fout, dan zal hij moeite hebben om echt deel te nemen aan het verhaal en er een vorm van betrokkenheid mee te krijgen.

De auteur maakt een boek of andere tekst. Maar hij is afhankelijk van de welwillendheid van de lezer. Is die er niet, dan zal het beste boek ter wereld nog mislukken. Een schrale troost voor de auteur is dat deze lezers al nooit de bedoeling hadden om echt serieus mee te doen.
 
Wat dit uiteindelijk voor de schrijver betekent, is dat er hard moet worden gewerkt om elk struikelblok uit de weg te ruimen in een poging om je wél goed willende lezers de actieve deelnemer en actieve leerling te laten worden, die ze zelf willen zijn.

Tot slot

Artikelmarketing is een handig hulpmiddel maar de gereedschapskist van de online-marketing is goed gevuld en de meeste hulpmiddelen werken het beste in combinatie met andere gereedschappen. Ga dus ook regelmatig naar https://teamjetje.blogspot.com voor tips, ideeën en suggesties voor de inzet van andere hulpmiddelen om je doelen op het gebied van marketing te halen. Je zult zien, er is nog genoeg om mee te experimenteren.

---